Testimonials Klanten
Verslagje van Dr. Karin Steege, jarenlange duitse bezitter en fokker van Pasos, November 2011
Graag wil ik ieder, die een Paso zoekt en zijn keuze niet in Europa vindt, informeren over mijn ervaringen. Hier in Europa moet men honderden kilometer rijden om één Paso te vinden en heeft men weinig keuze wanneer men iets zoekt zoals bv. een krachtige, goed ingereden fokmerrie....
In Californië vind je zonder probleem honderden Pasos zonder veel afstand te doen en geniet je van mooie landschappen, toffe steden en een ongelofelijke Californische vriendschap. Je kan de Pasos uitproberen zowel op de ranch als op trail en je ziet zowel de ouderdieren als eventuele afstammelingen.
In Mei 2011 kwam ik op cursus bij Gerda en Georges. Ik mocht op Georges zijn nieuwe ruin rijden, die pas uit Californië geïmporteerd was. Aniversario rijden was een waar genot. Een krachtige vos, Paso Llano in alle tempo’s, fijne tegelhulpen en perfect regelbaar temperament. Daardoor bekroop me opnieuw het gevoel en het verlangen naar een jonge, krachtige en gezonde Paso.
Gerda en Georges gaan reeds jaren op Paso-zoektocht naar de V.S., evalueren honderden Pasos en selecteren er enkele. Op die manier komen enkel zeer goede paarden naar Europa. Bekende namen staan op hun website. Na de cursus toonden Gerda en Georges me hun actuele selectie op video; 2 merries bevielen me erg, maar ik wou ze zelf rijden en de chemie voelen.
Gerda en Georges hadden mijn bezoek aangekondigd bij enkele fokkers in de Californische Santa Ynez vallei en vermeld wat ik precies zocht: goed opgeleide en gereden merries, rustig en gelijkmoedig en met interessante bloedlijnen.
Gerda en Georges zijn nadien op dezelfde ranches de Pasos opnieuw gaan rijden en evalueren, hebben alles gefilmd en dan gaan we samen nog eens alles doornemen om de finale beslissing te nemen,.... de organisatie nadien laat ik uiteraard aan hen over gezien hun ervaring.
Sophie en Mago
Als klein meisje werd ik al gefascineerd door de paardenwereld. Elke dag telde ik de uren af tot ik weer in het zadel kon klimmen. Er was geen plaats op de hele wereld waar ik me beter thuis voelde. Ik begon jonge pony’s op te leiden, volgde wekelijkse trainingen en nam deel aan dressuurwedstrijden. Voor het oog verliep alles perfect. Onder de oppervlakte echter werd mijn rug jaar na jaar zwakker. Op een gegeven moment bracht ik meer tijd door in dokterspraktijken dan in het zadel. Er werd mij voorzichtig verteld dat het tijd was om de paarden los te laten.
Natuurlijk kon ik dat niet. Ik bleef het proberen, telkens met een teleurstelling en een boze kinesist tot gevolg. Ik ging op zoek naar andere mogelijkheden en kwam zo in contact met gangenpaarden. De Peruaanse Paso was niet de eerste die ik tegen kwam, maar wel de enige die ik niet meer uit mijn gedachten kreeg. De unieke combinatie van schoonheid, intelligentie, mensgerichtheid en natuurlijk die ontzettend zachte gang… Het was alsof die paardjes álles hadden wat ik zocht. Dat moest ik geprobeerd hebben!!
Het duurde niet lang voor ik bij Georges en Gerda belandde en betoverd werd door de Paso-magie. Alles wat ik over dit ras had gehoord en gelezen bleek tot in de kleinste details te kloppen! Niet alleen bleef dat lieve, eerlijke karakter naar de voorgrond treden, voor de eerste keer in bijna zeven jaar tijd stapte ik (met veel tegenzin) weer af, en ik voelde…niets!! Ongelooflijk! Het was alsof mij een tweede kans werd aangeboden om weer te rijden, en die nam ik uiteraard dolenthousiast aan!
Dezelfde dag nog werd ik voorgesteld aan een twintigtal paso’s die op video te koop werden aangeboden. Ik verwachtte een zwaar dilemma bij het kiezen tussen al die prachtige paarden, maar het duurde niet lang voor mijn hart de welgekende ‘sprong’ maakte. El Mago, een driejarig vosje, verscheen voor me en ik was verkocht.
Het voelde wel wat vreemd aan om een paard ‘op beeld’ te kopen, maar Georges en Gerda waren mijn vertrouwen meer dan waard. De drie hoofdpunten die mij voornamelijk gerust stelden waren hun jarenlange ervaring met paso’s, het feit dat zij El Mago zélf hadden gezien en gereden, én dat ze de eigenaar persoonlijk kenden. Ze gaven me ook heel gedetailleerd hun objectieve indruk over Mago, ze hielden me op de hoogte van elke stap die ondernomen werd om hem naar België te brengen en ze begeleidden me gedurende de langste negen weken van mijn leven.
Een droom werd opnieuw gerealiseerd toen hij eindelijk aankwam. Hij was alles wat ze me hadden verteld, en tegelijkertijd zoveel meer! Mijn kinesist vraagt zich al meer dan een halfjaar af waar ik ben! Wel, ik heb een nieuwe therapeut gevonden. Als ik eens een zware dag heb, trekken Mago en ik voor een paar uurtjes de bossen in, en láng voor we terug thuis komen is de pijn alweer verdwenen.
Het is alsof ‘de Magiër’ de tijd heeft terug gedraaid, en ik besef hoeveel geluk ik heb met hem en het plezier dat hij me elke dag brengt. Men zegt wel eens: paso’s voelen zich niet klein omdat hun hart zo groot is, en niets is minder waar! Soms lijkt het alsof ik twee paarden heb. Mago houdt van mensen en is altijd onmiddellijk de lieveling van alle kinderen die hij tegenkomt door zijn geduldig, respectvol en vriendelijk karakter. Maar eens onder het zadel begint dat innerlijke vuurtje te branden. Hij lijkt werkelijk te groeien! Wat een plezier om met zo’n paardje om te gaan dat altijd enthousiast is om nieuwe dingen te leren, een grote will to please heeft, actief meedenkt en reageert op de fijnste hulpen. Ik had het niet beter kunnen treffen.
Hij is een vriend voor het leven geworden, een vriend die mij - met veel plezier - mijn meest geliefde plekje ter wereld weer laat innemen.
Bekijk ook de video!
Sophie.
Dreams come true; Sandra and Capitan
29 and I wanted to change something in my life. I thought about cats and dogs but than it came over me “Why not a horse”. Of course not any, no it has to be a Paso Peruano. I got to know this breed when I worked in the States as AuPair. I was hosted lovingly at the Phönix Ranch, in Romulus NY and they gave me an understanding of this kind of horses. In this year I also had my favourite horse a chestnut gelding named Arestado. My Paso should be like him. But first I had to go on a long search. I was searching for a gelding in St. Jakob in Rosental at “Gut Jagoutz”, over Cologne at “Naafbachtal” and finally in Belgium. Georges and Gerda Smits were sending me several pictures of geldings by mail and there was also a chestnut gelding with a loving sight. Right away I fell for him but I also took 4 other Pasos in my shortlist. I looked forward to come to Bruxelles. Georges and Gerda hosted me very well and I even could ride their geldings. They gave me advices to the horses which we were looking at on DVD the whole afternoon. At the end I fluctuated between my first love (Capitan) and his half brother. I had to decide within the next day. I brushed aside all my doubts and fears and decided for CAPITAN. His arrival date was postponed several times but than he arrived in Luxemburg the 20th November. At this evening I got the call from the forwarding agency which one of the geldings were mine. I had misgivings, hopefully they will bring me my horse. Than on the 21st November in the afternoon it was at a point where he should finally arrive. I was so excited because I got current pictures of Capitan in August and on them he looked ugly, like a complete different horse. But than the doors of the truck were opened and there he stand just like on the first picture in which I fell in love. The next weeks were hard because it was snowing very badly (more than half a meter). Capitan had a cold and he was coughing. Poor fellow, but at x-mas he was fine and I could bring him into the hall. He was running riot. Than I got sick and this flu was going on for a month. And now finally in the middle of February I went for a ride. I still have to practice but it makes a lot of fun and I am looking forward to the next weekend.
When we are standing in the paddock than there is only Capitan & me and this feeling of long lasting friendship, familiarity is simple indescribable.
Thanks to all who helped me to let my dream come true.
Bernd en Raffaël
Im vergangenen Jahr, im Alter von 50 Jahren, habe ich mir einen Traum erfüllt: Ich habe mir ein ganz besonderes Pferd gekauft, einen Paso Peruano. Das Pferd habe ich mir aus Texas einfliegen lassen.
Die Rasse kommt ursprünglich aus Peru und hat einen ganz weichen Gang. Als Reiter spürt man kaum Erschütterungen im Rücken. Mein Paso Peruano heißt Raffael, kurz Raffi. Raffi ist ein Wallach und absolut brav und folgsam.
Wenn ich in sieben Jahren in Rente gehe, habe ich vor, von hier nach Franken in meine alte Heimat zu reiten - frei Schnauze. Mit einem Pferd kommt man ja immer unter, die meisten Leute sind aufgeschlossen. Man kann es in einer guten Woche schaffen, aber Raffi und ich werden es gemütlich angehen. Dann bin ich ja Rentner und habe die Zeit dafür."
MICHAELA EN REINA NEGRA
Een droom in zwart, arrogant, zelfzeker, zeer veel brio, perfecte gang, indrukwekkend exterieur....
Dat was de eerste indruk van Reina, wanneer ik ze de eerste keer zag. De spreekwoordelijke liefde op het eerste gezicht, maar met respect voor haar persoonlijkheid. ( Naafbachtal 2002)
Bij het tweede ogenkontakt op de Internationale Duitse Gangpaardenkampioenschappen in Mannheim 2002, had ik mijn hart aan haar verloren.
Na een korte onderhandeling over de telefoon met Georges kocht ik een paard waarop ik hals over kop verliefd was geworden, zonder ze ooit te rijden!. Op 9 September 2002 arriveerde Reina in Oostenrijk en ik heb het me sindsdien geen seconde beklaagd.
Vandaag denken we samen en werken we samen naar elke wedstrijd. In deze paard-mens partnership hebben we naast vele andere overwinningen ook de Europaso 2004 gewonnen als Champion of Champions en werden we High Point Paso voor 2004.
Hartelijk dank Georges, mijn droom is waarheid geworden.
Michaela Henökl, Österreich